U weet het naar alle waarschijnlijkheid wel: 15 maart verkiezingen. Voor de waterschappen en voor Provinciale Staten. Een met dat laatste dus ook voor de eerste kamer. Maar goed, ik ben een waterschapper, dus daar ligt voor mij de prioriteit. Dat zal voor heel veel mensen anders liggen. Binnen mijn eigen waterschap doen er 11 partijen mee. Dat vind ik best veel. Aan de ene kant mooi dar er zoveel belangstelling is, maar aan de andere kant lijkt mij een algemeen bestuur met 11 fracties niet echt handig. In de praktijk zullen dat wel geen 11 fracties worden, maar toch. Het politieke landschap in Nederland is de laatste jaren fors veranderd. De bestuurbaarheid van ons land is er daar mee niet beter op geworden, denk alleen maar aan de lengte van de kabinetsformatie. Tegelijkertijd is de noodzaak voor een slagvaardig bestuur alleen maar groter geworden. En dat geldt zeker ook voor de waterschappen. Er komt veel op ons af. Maatregelen nemen om de gevolgen van klimaatverandering te bestrijden, de toenemende rotzooi uit ons rioolwater halen en bij Noorderzijlvest maatregelen nemen om de bodemdaling te compenseren en de kwaliteit van ons oppervlaktewater op te krikken. Dat is best veel en ik ben bang ook erg duur. Juist dan moeten belangen goed worden afgewogen. En dan heb je een goed dagelijks bestuur nodig, dat steeds in goed en open overleg is met het algemeen bestuur. En met de samenleving. Dus ook bestuursleden moeten wellicht nog meer de boer op, het oor te luister leggen en uitleggen waarom dingen wel of juist niet kunnen. Laten we daar eerst maar eens voor gaan. Op 16 maart weten we meer.
